‘காயம்’ என்றால் உடல், ‘ஸ்தைரியம்’ என்றால் சமஸ்கிருதத்தில், அசைவற்ற நிலை என்று பொருள். இது, உடல் அசைவற்று, ஸ்திரமாய் இருக்கச் செய்யப்படும் ஒரு பயிற்சியாகும்.

உடல், மனம், புத்தி ஆகியவை ஒன்றோடொன்று தொடர்புடையவை, ஆதலால், உடல் அசைவற்று இருக்கும்பொழுது, மனம் அமைதியடைகிறது, இல்லையெனில், அது அவ்வளவு எளிதாகச் சாத்தியமாவதில்லை. மேலும், இது புத்தியையும் அமைதிப்படுத்துகிறது. இவ்வாறு, உடல், மனம், புத்தி அனைத்திலும் நிலவும் அமைதி, பிரபஞ்ச அமைதியுடன் தொடர்பை எளிதாக்குகிறது.

அக அமைதி (உடல், மனம், புத்தி ஆகிய மூன்றும் அசைவற்று, ஸ்திரமாய்) இல்லையெனில், தியானத்தின் உயரிய, நுட்பமான செயல்முறை துவங்காது. இக்காரணத்தினால், பண்டைய காலத்துக் குருகுல முறையில், இப்பயிற்சிக்கு அதிக முக்கியத்துவம் அளிக்கப்பட்டு, மாணவர்களுக்கு முதலில் இப்பயிற்சி கற்பிக்கப்பட்டது.