महर्षि अमरा हे नम्रता आणि वैभवाचे अवतार होते. ते ब्रम्हलोकातून आले होते म्हणून ते मनाचे विशेषज्ञ होते. सूक्ष्म स्तरावर ते विश्वाच्या कोणत्याही कोप-यातील प्रकल्प हाती घेतात. त्यांचे सूक्ष्म देहानी असंख्य प्रवास आहेत आणि सूक्ष्म कार्य विस्तृत व आव्हानात्मक आहेत. त्यांच्या कामाच्या खोलीची आणि परिमाणाची आपण कल्पनाही करू शकत नाही. ते सूक्ष्म देहानी प्रवास करू शकत होते, कोणत्याही आकारात किंवा एखाद्या व्यक्तीमध्ये प्रवेश करू शकत होते. ते नश्वरांबरोबर चालले, देवांशी बोलले आणि एकाच वेळेस अनेक क्षेत्रात राहिले. शिवाय ते संपूर्ण शरणागतीने त्यांना सांगण्यात आलेल्या छोट्या छोट्या कामांनाही उपस्थित राहिले आणि शेवटच्या अक्षरापर्यंत ऋषींच्या सूचनांचे पालन केले.

सूक्ष्म स्तरावर ते विश्वाच्या कोणत्याही कोप-यातील प्रकल्प हाती घेतात. त्यांचे सूक्ष्म देहानी असंख्य प्रवास आहेत आणि सूक्ष्म कार्य विस्तृत व आव्हानात्मक आहेत. त्यांच्या कामाच्या खोलीची आणि परिमाणाची आपण कल्पनाही करू शकत नाही. ते सूक्ष्म देहानी प्रवास करू शकत होते, कोणत्याही आकारात किंवा एखाद्या व्यक्तीमध्ये प्रवेश करू शकत होते. ते नश्वरांबरोबर चालले, देवांशी बोलले आणि एकाच वेळेस अनेक क्षेत्रात राहिले. शिवाय ते संपूर्ण शरणागतीने त्यांना सांगण्यात आलेल्या छोट्या छोट्या कामांनाही उपस्थित राहिले आणि शेवटच्या अक्षरापर्यंत ऋषींच्या सूचनांचे पालन केले.

अमरा यांनी आपले नश्वर शरीर हे विश्वाच्या निरनिराळ्या भागातून आलेल्या कार्याला तातडीने उपस्थित राहण्यासाठी २५ ऑगस्ट १९८२ ला सोडले. आपले नश्वर डोळे बंद करण्यापूर्वी त्यांनी आपल्या गुरूंचे नाव 'विश्वामित्र' उच्चारले.